Ο Ανδρέας Θωμόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε Θέατρο στο London School of Dramatic Art (1963-1966) και Κινηματογράφο στο International Film School του Λονδίνου (1966-1969). Ξεκίνησε στο Ακρόαμα-Θέαμα σαν Βοηθός Οπερατέρ και Βοηθός Σκηνοθέτης στο τηλεοπτικό συνεργείο της RAI στο Λονδίνο, όπου έγραψε τα πρώτα του τραγούδια.
Έγραψε σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, εργαζόμενος παράλληλα σαν σκηνοθέτης. Ασχολήθηκε με τη συγγραφή και σκηνοθεσία θεατρικών έργων.
Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, της Εταιρείας Ελλήνων Παραγωγών-Σκηνοθετών και ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος. Είναι ακόμα μέλος της Ανθρωπιστικής Οργάνωσης Γιατροί του Κόσμου.Από το 1999 διδάσκει στην Αγίας Βαρβάρας και στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Δήμου Πετρούπολης. Έχει διατελέσει μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος.
1) Κύριε Θωμόπουλε είστε ένας λαμπρός διακεκριμένος σεναριογράφος και σκηνοθέτης που πέραν της καλλιτεχνικής δημιουργίας έχει συμμετάσχει ενεργά και σε πλήθος καλλιτεχνικών σωματίων. Ποιες εμπειρίες έχετε αποκομίσει από αυτή σας την πορεία;
Πολλές οι συμφωνίες κι οι διαφωνίες με απόψεις συναδέλφων στα σωματεία, αλλά τελικά οι αποφάσεις της πλειοψηφίας (σεβαστές απ’ όλους) πάντα έλυναν κάθε διαφορά μας.
2) Είστε ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος. Μοιραστείτε μαζί μας τις αναμνήσεις σας από την ίδρυση αυτού του τόσο δραστήριου σωματίου που πλέον έχει συμπληρώσει 35 έτη ζωής.
1990. Έτυχε να βρεθώ στην Εταιρεία Θεατρικών Συγγραφέων για κάποιον διακανονισμό θεατρικού μου έργου και, μιλώντας με τον Πρόεδρο, μπήκε στο γραφείο η Αρχοντούλα Παπαπαναγιώτου, Δικηγόρος της ΕΘΣ, η οποία μου ζήτησε, όταν τελειώσω με τον Πρόεδρο, να περάσω στο διπλανό γραφείο για μια σοβαρή υπόθεση που με αφορά. Πράγματι, τέλειωσα με τον Πρόεδρο, πήγα στο διπλανό γραφείο και βρέθηκα με την Αρχοντούλα και τρεις συναδέλφους από την Εταιρεία Σκηνοθετών, που μου μίλησαν για την ιδέα της ίδρυσης της Ένωσης Σεναριογράφων. Τους άκουσα με μεγάλη χαρά και συμφώνησα να συμμετάσχω. Λίγες μέρες αργότερα βρεθήκαμε 18 Σεναριογράφοι να υπογράφουμε το καταστατικό της Ένωσης Σεναριογράφων στο Πρωτοδικείο Αθηνών.
3) Μιλήστε μας για τις Κινηματογραφικές σας επιτυχίες. Ποια ταινίας σας ξεχωρίζεται περισσότερο;
Για τις Κινηματογραφικές επιτυχίες νοιώθω ως ο πλέον ακατάλληλος να μιλήσω γι αυτές. Και όπως αδυνατώ να ξεχωρίσω την αγάπη μου για κάποιο ή κάποια απ’ τα 3 παιδιά και τα 5 εγγόνια μου , έτσι μου είναι το ίδιο αδύνατο να ξεχωρίσω και τις δουλειές μου. Όλοι και όλα και όλες έχουν παίξει τον ιερό ευεργετικό τους ρόλο στη ζωή μου.
4) Μεγάλη ήταν η πορεία σας και στην τηλεόραση. Ποια ήταν η πιο έντονη σας στιγμή στον τηλεοπτικό χώρο;
Έντονες ήταν πολλές οι στιγμές που όταν, μετά από την κάθε λήψη με έναν απ’ τους μεγάλους ηθοποιούς (που σαν παιδί με έτρεχε η μητέρα μου να τους δω στα θέατρα) καθόμασταν τώρα μαζί και βλέπαμε το όποιο αποτέλεσμα της συνεργασίας μας.
5) Σημαντική υπήρξε η συμβολή σας και στο θέατρο. Μοιραστείτε μαζί μας τις αναμνήσεις σας από τα θεατρικά σας έργα.
Οι πιο δυνατές αναμνήσεις μου απ’ τα θεατρικά μου είναι πρώτα-πρώτα τα μεγάλα δραματουργικά μαθήματα που κάθε συγγραφέας παίρνει μετά από κάθε πρόβα έργου του. Κι ύστερα η μεγάλη συγκίνηση που προκύπτει απ’ την αποδοχή του έργου απ’ το κοινό.
6) Τι σας ώθησε στο να διδάξετε σε δραματικές σχολές; Τι συμβουλεύετε τους μαθητές σας;
Με ώθησε ένα τηλεφώνημα από τον ηθοποιό Δημήτρη Παπαγιάννη, που είχα συνεργαστεί στο παρελθόν μαζί του, ο οποίος μου μίλησε για μια θεατρική σχολή που γεννιόταν τότε στον Δήμο Αγίας Βαρβάρας μετά από πρωτοβουλία του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Δέχτηκα να διδάξω χωρίς δεύτερη σκέψη. Η ουσιαστικότερη συμβουλή προς τους μαθητές υπήρξε η εξής: Μετά την απόκτηση του πτυχίου τους να μην διακόψουν τη σχέση μεταξύ τους, αλλά να βρουν τρόπο να ζήσουν το κοινό τους όνειρο δίχως αντιπαλότητα. Αποτέλεσμα; Πολλές μικρές ομάδες δύο-τριών- τεσσάρων πρώην μαθητών με καλούν συχνά στις παραστάσεις τους και δακρύζω. Μάλιστα, μία μεγαλύτερη ομάδα που ακολούθησε τη συμβουλή διαθέτει σήμερα 2 θέατρα στο Μεταξουργείο: το θέατρο «Φάμπρικα», μικρό θεατράκι πολλών χρήσεων, και το θέατρο «Ρεκτιφιέ» μεγάλο θέατρο με πολλές δυνατότητες. Οι πρώην μαθητές ανεβάζουν τώρα τα έργα που θέλουν και μπορούν.
7) Μοιραστείτε μαζί μας μια σκέψη για τον σύγχρονο κόσμο.
Η σκέψη μου για τον σύγχρονο κόσμο είναι αισιόδοξη. Ευτύχησα να συνειδητοποιήσω πως κάθε νέα γενιά είναι πιο βελτιωμένη απ’ την προηγούμενη, κι αυτό από προσωπικές εμπειρίες: Αυτή τη στιγμή ζω καλύτερα, με λιγότερους φόβους, περισσότερες πληροφορίες και ισχυρότερη εν συναίσθηση απ’ όπως έζησαν οι γονείς μου. Τα δε παιδιά μου ζουν σήμερα πιο ελεύθερα από εμάς τους γονείς τους. Και τα δικά τους τα παιδιά ακόμα πιο ελεύθερα. Δεν πρόκειται να δουν ποτέ δάσκαλο με χάρακα να τους ζητάει ν’ ανοίξουν τις παλάμες για να τις βαρέσει ανελέητα με τον χάρακα, όχι μία αλλά πολλές φορές. Σήμερα θα έμπαινε φυλακή. Επίσης σήμερα αποκλείεται να φτάσουμε σε εμφύλιο πόλεμο και σε Μακρονήσια λόγω πολιτικών διαφορών ανάμεσά μας. Αν όλη αυτή η πρόοδος δεν οφείλεται στη βελτίωση των γενεών… ας προσπαθήσουν όσοι δεν πιστεύουν σ’ αυτήν, να μας πουν πού οφείλεται...
Σας ευχαριστούμε θερμά.
Εργογραφία
Κινηματογράφος (σεναριογράφος - σκηνοθέτης)
Να μ' αγαπάς, ταινία μεγάλου μήκους, σκηνοθεσία του ιδίου και σενάριο σε συνεργασία με τον Νίκο Απειρανθίτη, 2003
Αύριο θα ξέρουμε - Dharma Blues, ταινία μεγάλου μήκους, 1997
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας - Golden Knight, Α' Γυναικείας Ερμηνείας (Ταμίλα Κουλίεβα) και Φωτογραφίας (Αρης Σταύρου), Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ουκρανίας, 1998
Βραβείο Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αλεξανδρείας
Βραβεία Φωτογραφίας, Ηχου & Μακιγιάζ, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, 1997
Τιμητική Διάκριση FIPRESCI, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, 1997
Όστρια - Το τέλος του παιχνιδιού, ταινία μεγάλου μήκους, 1986
Ρεπόρτερ, ταινία μεγάλου μήκους, σε σενάριο Ανδρέα Τσιλιφώνη, Φεστιβάλ Κάρλοβυ Βάρυ, 1982
Ένα γελαστό απόγευμα, ταινία μεγάλου μήκους, σε σενάριο Φρ. Γερμανού, 1980
Ο ασυμβίβαστος, ταινία μεγάλου μήκους, Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Κάρλοβυ Βάρυ, 1979
Αλδεβαράν, ταινία μεγάλου μήκους, Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, 1977
Pirates, ταινία μικρού μήκους, 1971 (Λονδίνο)
On your Own, ταινία μεσαίου μήκους, 1969 (Λονδίνο)
It's alright ma - I'm only bleeding, ταινία μικρού μήκους, 1968 (Λονδίνο)
Θέατρο (συγγραφέας - σκηνοθέτης)
Σωκράτης, φωτιά κι αέρας, ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, 2001, ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας 2002 σε σκηνοθεσία Γ. Σίσκου, Λαϊκή Σκηνή 2003 σε σκηνοθεσία Γ.Μόρτζου.
Απ’ έξω, Βραβείο Υπουργείου Πολιτισμού 1999, Θέατρο Βαφείο 2007, σε σκηνοθεσία Λάκη Καραλή.
Ερωτευμένη με τον Βαν Γκογκ (Vincent at Brixton) του Nicholas Wright, 2008.
Αίμα αγάπης / Fool for Love, μετάφραση και σκηνοθεσία του έργου του Sam Sheppard, Θέατρο Αυλωνίτη, 1996.
Αρσενικό-Θηλυκό, Βραβείο Υπουργείου Πολιτισμού, Εθνικό Θέατρο 1992, Θεατρική Σκηνή 1997, Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας Κύπρου 1998.
Παρεξήγηση του Α. Camus, ΕΤ1
Τζιν Γκέιμ του D. Coburn, ΕΤ1
Τα παιδιά του Κάιν, Βραβείο Υπουργείου Πολιτισμού, Εθνικό Θέατρο 1984, Θέατρο Βαφείο 2006, Θέατρο Ένα, Λευκωσία, 2011.
Ο Νάσος, Θέατρο Στοά 1981, ΕΡΤ1 1984, Θέατρο Τέχνης Κύπρου 1984, Θέατρο Βίλκα 1991.
Τηλεόραση
Στο δρόμο της καρδιάς, τηλεοπτική σειρά 20 επεισοδίων, σε σενάριο Μ. Γεωργιάδη, ALPHA, 2001-02.
Ερασιτέχνης άνθρωπος, σειρά 20 επεισοδίων (βασισμένη στην ομότιτλη νουβέλα του Μπάμπη Τσικληρόπουλου), ALPHA, 1999-2000.
Τα παιδιά της Ερυθραίας, ντοκιμαντέρ 30'' για τα παιδιά - πρόσφυγες της Ερυθραίας, 1999, για την οργάνωση Γιατροί του Κόσμου.
Στο Σεράγεβο μετά τον πόλεμο, ντοκιμαντέρ 45'', 1998, για την οργάνωση Γιατροί του Κόσμου.
Εμείς τα παιδιά θέλουμε ειρήνη, ντοκιμαντέρ γυρισμένο στο Σεράγεβο-Πριγιαντόρ-Μπάνια Λούκα, ντοκιμαντέρ 45'' 1996 , για την οργάνωση Γιατροί του Κόσμου.
Ρακοσυλλέκτες, σειρά 14 επεισοδίων, σε σενάριο Κ. Βαγιανού, ΕΤ1, 1994.
Μη φοβάσαι τη φωτιά, σειρά 16 επεισοδίων, σε σενάριο Μιρέλλας Παπαοικονόμου, MEGA, 1993-94.
Ύμνοι παράλληλοι, σειρά 7 επεισοδίων στη διάρκεια της Μ. Εβδομάδας, MEGA,1992.
Η αγάπη της γάτας, σειρά 20 επεισοδίων, σε σενάριο Λευτέρη Καπώνη, MEGA, 1991.
Ξενοδοχείο "Amore", σειρά 14 επεισοδίων, με συνσεναριογράφο τον Θανάση Σκρουμπέλο, MEGA, 1989.
Στο κάμπινγκ, σειρά 13 επεισοδίων, σε Κώστα Γκάτζιου, ΕΤ1, 1988.
Όλη η δόξα όλη η χάρη, σειρά 13 επεισοδίων, σε σενάριο Βασίλη Νεμέα, ΕΤ2, 1987.
Μικρές αγγελίες, σειρά 8 τηλεταινιών, ΕΤ2, 1986-7.
Τα θεία πάθη, σειρά 7 επεισοδίων στη διάρκεια της Μ. Εβδομάδας, σε σενάριο Βαγγέλη Γκούφα, ΕΤ1, 1985
Λαμπριάτικος ψάλτης, τηλεταινία, σε σενάριο Βαγγέλη Γκούφα (βασισμένη στο ομότιτλο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη), ΕΤ1, 1985.
Η γυφτοπούλα, τηλεταινία, σε σενάριο Βαγγέλη Γκούφα (βασισμένη στο ομότιτλο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη), ΕΤ1, 1985.
The rocks, ελληνο-γαλλό-ισπανική τηλεταινία, σε σενάριο Βασίλη Νεμέα, 1984.
Μπήτλς για πάντα, αφιέρωμα, ΕΤ1, 1983.
Χαιρετισμοί, αφιέρωμα (στον Μίκη Θεοδωράκη), ΕΤ1, 1982.
Μουσικό οδοιπορικό με τη Δόμνα, σειρά 17 επεισοδίων, ΕΤ1, 1978-80.
Όταν η λήγουσα είναι μακρά, 50λεπτο αφιέρωμα στον ρεμπέτη Γιώργο Μουφλουζέλη για την ΕΤ1, 1977.